Nieuwe trainers BC Geldrop

• 

• 

Met gepaste trots presenteren we onze twee nieuwe trainers; Jeroen van Dalm en Fabian Pang. Iedereen binnen “ons wereldje” weet dat dit, gezien de achternamen, mensen zijn die hun sporen al ruimschoots in de badmintonsport verdiend hebben. Maar wie zijn ze eigenlijk en hoe heeft hun carrière er tot nu toe uitgezien? In dit artikel stellen we de nieuwe trainers aan jullie voor aan de hand van een aantal vragen.

Kan je iets over jezelf vertellen; waar ben je geboren, hoe ziet je gezin eruit, waar woon je nu en wat doe je in het dagelijkse leven?

Jeroen: “Ik ben in 1965 in Eindhoven geboren en ben de oudste van drie badmintonnende broers (Quinten en Edwin red.). Ik heb 2 dochters Britt en Isa waarvan de jongste momenteel badminton speelt. Op het zakelijk vlak ben ik zelfstandig ondernemer op het gebied van detachering van IT-professionals. Dit doe ik via het bedrijf Itlinx.”

Fabian: “Ik ben in Singapore geboren en woon momenteel samen met mijn partner. Ik heb drie zoons, Jason (41), Eric (38) en Cyril (36). Jason en Cyril wonen in allebei Amsterdam, Eric is bondscoach van Noord Duitsland (Hamburg/Berlijn) en woont in Hamburg samen met Yao Jie, meervoudig Nederlands en Europees kampioen”.

Hoe ben je in aanraking gekomen met badminton?

Fabian: “Mijn toenmalige buurjongen in Singapore zat in de Nationale Jeugdselectie en hij vroeg me regelmatig om met hem te gaan spelen. Ik kon er toen weinig van en hij heeft me veel geleerd. Na een paar maanden mocht ik bij de selectie aansluiten en ben daar vier jaar gebleven. Daarna ben ik gestopt omdat het te zwaar was en mijn moeder vond dat ik meer tijd aan school moest besteden.”

Jeroen: “Via mijn familie en dan met name via mijn ouders. Daar is het allemaal begonnen. Zij waren al lange tijd in deze sport actief en hebben er uiteindelijk voor gezorgd dat mijn broers en ik deze sport ook zijn gaan doen. Onze vader heeft ons bij BCH ook nog getraind.”

Heb je ooit andere sporten dan badminton gedaan?

Fabian: ‘”Ja, voetbal, atletiek en volleybal”.

Jeroen: “Zeker, mountainbiken, snowboarden en golf. Deze laatste sport op hoog niveau.”

Wie was je eerste trainer en bij welke club was dat?

Jeroen: “Als ik me goed herinner, was dat Hans Sweep bij PSV. We speelden toen nog in het Philips OntspanningsCentrum, het POC.”

Fabian: “Mijn eerste trainer in Nederland was Mozes Residay, de zoon van Joeli Residay (driemaal Ned. Kampioen herendubbel in de jaren 2003 – 2008 red. ). Dat was bij BC Selwerd in Groningen.”

Hoe zag je carrière er tot nu toe uit?

Fabian: “Toen ik net in Nederland woonde, heb ik een tijdje als ober in Chinese restaurants gewerkt en na drie jaar was ik mijn eigen restaurant begonnen. Later heb ik ook nog andere ondernemingen gehad. De badmintontrainingen voor de bond deed ik er bij als parttimer”.

Jeroen: “Ik ben toen ik een jaar of acht was begonnen bij PSV. Daarna heb ik nog gespeeld bij Alouette in Best en BCH in Den Bosch. Met deze laatste club zijn we met ons team tweemaal landskampioen geworden in 1995 en 1996. Op mijn 28^e ben ik gestopt en eigenlijk sinds mijn dochter Isa is gaan badmintonnen (5 jaar geleden red.), ben ik ook weer bij de sport betrokken geraakt, maar dan als trainer. Isa speelde bij de NBBJ maar omdat ik daar vanwege de slechte wifi toch niet kon werken, ben ik daar mee gaan helpen en zo ben ik het trainersvak ingerold.”

Had je bepaalde rituelen voor of tijdens de wedstrijden?

Jeroen: “Niet echt vaste rituelen, wel vond ik het belangrijk dat de veren shuttles goed geprepareerd waren. Dompel de veren kort onder in water, sla de druppels eraf en stop de vochtige shuttles terug in de koker. Dit verlengt de levensduur van de shuttles aanzienlijk.”

Fabian: “Nee niet echt. Wel zorgde ik altijd voor een goede warming up. En ik bedacht wel altijd een strategie voor mijn komende tegenstander. Als ik het moeilijk had in wedstrijden en een paar punten achter stond, ging ik het anders aanpakken. Bij makkelijke wedstrijden ging ik mezelf een beetje trainen, bv. alles achterin houden of alleen verdedigend spelen en 4 tot 5 punten voorsprong houden.”

Welk moment van je carrière is je het meeste bijgebleven?

Fabian: “Dat was in de periode van wereldkampioen Haryanto Arbi uit Indonesië met zijn jump-smash en Poul-Erik Hoyer Larsen uit Denemarken (Olympisch kampioen in Atlanta). Ik was erg onder de indruk en wilde dat ook graag nadoen en op een toernooi ik Hoogeveen heb ik die jump-smash geprobeerd. Na afloop van de wedstrijd was ik zo kapot dat ik de volgende wedstrijd bijna niet meer kon spelen!”

Jeroen: “Dat zijn eigenlijk twee momenten; het geselecteerd worden voor de Nederlandse jeugdselectie en de deelname aan de Europacup in Edegem. Omdat we landskampioen waren geworden, mochten we daaraan deelnemen. Het toernooi was vrij snel over omdat we tegen een heel sterk team moesten, maar de ervaring was onbetaalbaar.”

Wat is je favoriete vakantieland en hoe ziet je ideale vakantie er uit?

Jeroen: “Dat is Oostenrijk. Wij komen daar al heel lang om daar te snowboarden. We proberen ieder jaar minimaal een keer die kant op te gaan.”

Fabian: “Niet echt een favoriet, maar ik ga graag naar Frankrijk, Tenerife, Italië, Griekenland en Thailand ”.

Is er een verschil in het trainen in de jaren 80/90 en nu?

Jeroen: “Vroeger werd er met minder gripvoeringen gewerkt, je had eigenlijk alleen de fore- en backhandgrip. In het huidige badminton zijn daar ook nog de korte, normale en lange grip bijgekomen. Ook werd er vroeger minder gewerkt met de splitstep, dat is echt iets van de “modernere” tijd. Het spel is ook sneller geworden, vroeger haalden de shuttles bij lange na niet de snelheid die ze nu krijgen (soms wel boven de 350 km/u). Je ziet ook dat er daardoor in de wedstrijd meer gedoken wordt”.

Fabian sluit zich daarbij aan: “Ja, heel veel. Het tempo is nu inderdaad veel hoger. Trainings- en speelmateriaal is veel beter. Vroeger trainde je drie a vier keer in de week en nu soms drie keer per dag en meer met kracht. Ook tijdens de wedstrijden zie je veel verschil; er worden minder fouten gemaakt en zoals Jeroen ook al aangaf, de smashes zijn zo hard en nauwkeurig dat je wel moet duiken! ”

Hoe zou je jezelf omschrijven als trainer en wat kunnen de spelers verwachten?

Jeroen: “Ik baseer mijn trainingen op drie pijlers; techniek, tactiek en uithoudingsvermogen. Als basis is een goede techniek heel belangrijk omdat de slagen daardoor minder moeite kosten.”

Fabian: “Ik heb een democratische aanpak met strenge discipline. Ik verwacht veel toewijding, doorzettingsvermogen, zelfstandigheid en verantwoordelijkheid in het doen en laten van de spelers. Mijn benadering van het spel is logisch, feitelijk en soms wetenschappelijk”.

Wat verwacht je van de spelers?

Fabian: “Hard werken voor hetgeen ze willen bereiken en dat ze veel nadenken over het spel. Wij willen BC Geldrop naar het hoogste niveau brengen en houden. Iedereen met de vuist in de lucht dezelfde richting op!”

Jeroen: “Een goede inzet en, indien nodig, feedback op de trainingen. Dat mag positief maar ook negatief zijn. Ik heb liever dat mensen eerlijk aangeven wat ze ergens van vinden zodat we er iets aan kunnen doen.”

Waar kunnen ze je ’s nachts voor wakker maken?

Fabian: “Speciaalbieren en whisky/cola, het liefst Jack Daniels of Johnny Walker black label”.

Jeroen: Lachend, “Engelse drop!”