Geldrop 4 analyseert het afgelopen seizoen

Zondag 29 januari was het alweer tijd voor de allerlaatste wedstrijd van het seizoen voor Geldrop 4. Uitkomende regiocompetitie Noord-Brabant, hoofdklasse afdeling 1, hebben zij een mooie 4e plaats behaald. Graag zou ik jullie meenemen voor een spannende reis langs Geldrop 4, seizoen ’16-’17.

Geldrop 4 is samengesteld uit 3 heren en 3 dames en hiermee waren er voldoende mensen present om het seizoen, op papier, zonder problemen te doorlopen. Waar Peter nog wel een teamlid van team 5 wist te blesseren hadden we in team 4 geen problemen met invallers. Zowel Joost, Laura als Maarit hebben 1 wedstrijd gemist door fysieke ongemakjes, maar hadden dit, professioneel als ze zijn, verdeeld over verschillende weekenden zodat dit intern opgevangen kon worden.

Laat ik eens beginnen met het voorstellen van de teamleden.

Als eerste natuurlijk Joost Wassink, wie kent hem niet. Nooit te beroerd om een goeie Facebookgrap door te sturen, product van de eigen jeugdopleiding van BC Geldrop en verzot op de McDonalds. Zijn toekomstige baby hebben we vast McWassink genoemd en van singelen wordt hij moe.

William –de duim- van Fallier. In het begin van het seizoen moest William nog wennen aan de groepsapp. Zijn bijdrage bleef beperkt tot het sturen van een emoticon van een duim welke aan moest geven dat hij het voorgestelde OK vond. De duim is inmiddels uitgebreid naar meerdere kleuren duimen en soms mogen wij zelfs genieten van een volzin. Zijn moeder was dit jaar onze mascotte en William laat zelfs zijn ware aard zien aan tegenstanders die hij nog nooit eerder heeft gezien. Tevens heeft William, helemaal zelf, donuts gebakken welke hij ook nog keurig in een plasticje van de supermarkt had verpakt.

Peter Olijve is dit jaar 50 geworden. Heeft geprobeerd dat voor ons te verbergen. Dit is niet gelukt. Hij heeft regelmatig spierpijn van de crossfit en had ons voorzien van zelf gekochte chocoladecake. Chocola is chocola he. Was tevens de penningmeester van het team heeft zijn score in de 4e divisie op 100% staan.

Dit seizoen begon Laura Evers als moeder van 2 (badmintonnende) dochters, en eindigde het seizoen als oma. Vertelde ons waar je hippe schoenen kon kopen en nam een hip kapsel. Wanneer zij als ‘wegwijzer’ fungeert is ze de volgauto al na 2 straten kwijt, maar dat kwam gewoon omdat Maarit veel te rustig rijdt. Ze voorzag ons bij de laatste wedstrijd van heerlijke spekkoek en kan gruwelijk veel tijd in de kleedkamer doorbrengen. Dit laatste overigens samen met Mendy, alwaar ze beiden de helft van de toiletspullen meenemen.

Mendy Boeijen was druk dit seizoen, gestart met een opleiding in de avonduren had zij regelmatig les ’s avonds waardoor zij niet meer op de maandag kon trainen. Deze extra avondlessen zorgden er wel voor dat zij haar abonnement op de Mac kon uitbreiden. Ze had het tweelingzusje van Joost kunnen zijn. Mendy heeft een gruwelijke hekel aan singelen en heeft dat dit seizoen ook laten zien. Van 12 VE2’s die zij speelde wist zij er namelijk 12 te winnen! Bizar. Een goed geslaagd product van de jeugdopleiding van BC Geldrop zullen we maar zeggen.

Tot slot Maarit van Tiem, de onvrijwillige teamcaptain van het seizoen. Heeft bijgedragen aan de teambuilding door 4 volwassenen in een Ford Ka te proppen naar Bavel. Is met haar 11 jaar ervaring de minst ervaren speelster van het team. Had dit jaar eigenlijk 2 enkels moeten spelen, maar het werd een mix met Joost. Verhuist naar een dorp wat niemand kent en ‘ja, ik vind het leuk om weer te badmintonnen en ja, ik heb het vorig seizoen gemist’.

Als laatste nog wat ‘interessante’ feitjes over Geldrop 4:

• Alle leden van dit team zijn seniorleden! – Zowel William, Peter als Maarit speelden 13 singles en wonnen er hier 7 van. Constant.
• Na elke uitwedstrijd werd er een bezoekje gebracht aan de Mac. Behalve 1 keer, toen gingen we naar de Burger King.
• Er werd geen enkele keer met 8-0 verloren! Ook niet gewonnen overigens.
• Van de thuiswedstrijden werd slechts 1 wedstrijd verloren, van de uitwedstrijden 4.
• We zijn duidelijk beter geworden gedurende het seizoen, helaas gold dit ook voor de meeste tegenstanders.

Vanaf deze plaats willen wij al onze trouwe fans bedanken voor hun steun dit seizoen. Zonder jullie was het ons nooit gelukt deze prachtige vierde plaats te veroveren. Een bijzonder dankwoord gaat uit naar de TC en de trainers die het voor elkaar hebben gekregen deze unieke samenstelling samen te stellen.

Zoals het spreekwoord ‘aan al het goede komt een eind’ al aangeeft behoren wij de mooie herinneringen te koesteren en met weemoed aan deze mooie tijd terug te moeten denken. Echter team 4 zou team 4 niet zijn als we dat advies niet gewoon in de wind gooien en in de beker weer ten strijden treden! Dus voor een ieder die ons nog niet in actie heeft gezien dit seizoen, vraag jezelf af onder welke steen je hebt geleefd en kom ons aanmoedigen!